1.
Ik was benauwd, door angst bezet.
Aanhoudend riep ik tot de HEERE:
“Wilt U van mij het kwade weren!”,
en Hij verhoorde mijn gebed.
O HEERE, red mij van de monden
die valsheid spreken, tot mijn smart.
Zij vormen leugens in hun hart,
hun tongen maken diepe wonden.

2.
De leugen brengt u toch geen goed,
uw boos bedrog zal spoedig feilen;
het brengt u scherpe oorlogspijlen
en brandend hete kolengloed.
O wee mij, bitter moet ik klagen
dat ik als vreemdeling verkeer
in Mesech; droevig zit ik neer
in Kedars tenten, zoveel dagen.

3.
‘k Heb lang gewoond bij haat en nijd;
men wil niet van de vrede horen.
Ik spreek ervan – men stopt de oren;
‘k zoek vrede, maar zij voeren strijd.