Zo wonderbaar en opmerkelijk

Zo wonderbaar, opmerk'lijk,
onmoog'lijk, ongedacht,
maar toch zo licht en werk'lijk
kwam Gods geboortenacht.
Toen hij als mens aanvaardde
en ging zijn zware pad;
zijn eerste nacht op aarde,
zijn plek in Davids stad.

De vogels hebben nesten,
de wolf zijn kuil in 't woud.
Waar bloemen vinden plekken,
de bij schuilt in het hout.
De eerste van Gods zonen;
zijn levend Woord geacht,
lijkt zonder dak te wonen
op aarde deze nacht.

Maar kom, ik wil u prijzen
met hart en ziel en zin,
en biddend eer bewijzen:
Kom, Heer, mijn leven in.
Here Jezus, u, mijn koning,
u gaf de hoogste prijs,
om te schuilen in uw woning,
in 't hemels paradijs.